30-06-2008  -

Dit weekend heb ik weer wat gemist, zoals je veel mist als je eens een weekendje niet in de stad bent. En als je er wel bent, dan mis je vaak ook nog vanalles, want er is best veel te doen in Venlo. Dit als schriftelijk protest tegen alle "neulers", desalnietemin een van de mooiste Venlose woorden, vind ik. Dit keer was Vin L´eau al twee jaar open en dat werd gevierd. Een stil paradijsje in de stad, net als bijvoorbeeld de Roeje Lieuw van (de pas getrouwde) Louis Klaassens. Daar kom je tot rust, nippend aan een glas frisse Pinot Gris. Daar worden plannen gesmeed bij het staren in een glas robijnrode wijn. Daar worden dichtregels geplamuurd aan de wijnbar. Het is ook het enige etablissement waar de sigaardoos nog pontificaal tentoongesteld staat. Rookverbod of geen rookverbod. Het refereert aan lang vervlogen tijden dat de heren zich na de dis terugtrokken om een bolknak op te steken met een stukje vlammend mahoniehout en de politiek bespreken. Dat gebeurt daar nu nog. En dan Frans achter de toog. Dat is en blijft een kanjer. Die kan alles, nou ja bijna alles. Hij was jarenlang de man tijdens het Zomerparkfeest. Onmiskenbaar. En nu al een paar jaar opgevolgd door Baer en Hans. En het gaat gewoon verder. Wie had dat gedacht. En misschien heb ik wel meer gemist dit weekend, maar dat weet ik nn nog niet. Ach, ik troost me bij de gedachte dat je in je leven veel en veel meer mist dan meemaakt. Dat op zich geeft me ook al wel rust, merk ik, op deze zwoele zomeravond met een ijskoude rose en met dat schaaltje lekkere, vettige, dikke, groene olijven.